De aandacht voor Star Wars neemt de laatste dagen een flinke vlucht. Alleen al het idee van een naderende trailer hield mensen non-stop bezig op de sociale media. Toen onverwachts het weekend ervoor ook nog een nieuwe poster online verscheen, was men helemaal niet meer te houden. Om nog maar te zwijgen over de start van de kaartverkoop voor de première. (En dan moest de trailer dus nog steeds komen.) Met al die aandacht voelen mensen zich verplicht om iets van Star Wars te vinden, lijkt het wel. En dan kom je af en toe rare dingen tegen.
Zo ontstond er ophef op Twitter rond de hashtag #BoycottStarWarsVII. Een clubje anti-fanboys, dacht ik aanvankelijk. Prima, niet iedereen houdt van ruimtesprookjes. Move along. Maar het bleek om iets heel anders te gaan. Het was kritiek op The Force Awakens omdat John Boyega, een zwarte acteur, zo’n prominente rol zou hebben als deserterende stormtrooper Finn. Regisseur J.J. Abrams (zelf blank, maar dan weer wel een Jood) zou de blanke kijker willen indoctrineren tot minderwaardigheid. Of nog erger: hij zou het doden van blanken willen propageren.
Nu zijn vrouwen natuurlijk niet volledig onbekend in het Star Wars universum, maar zo’n centrale, actieve rol – dat is nieuw. Leia kon goed voor zichzelf opkomen, maar bleef toch enigszins aan de zijlijn in de Originele Trilogie. Met Natalie Portman had George Lucas goud in handen, maar hij besloot haar karakter Padmé Amidala in de prequels een uiterst passieve rol te geven. Het was Anakin Skywalker die de boventoon voerde. En nu… nu hebben we Rey. Hoe actief haar rol precies gaat zijn, moet natuurlijk nog blijken. Maar ik hoop dat we een krachtige jonge vrouw te zien krijgen, die donders goed weet wat ze wil, en die zo veel mogelijk mannen het nakijken geeft. Het zou een verademing zijn in een filmgenre dat nog altijd door mannen gedomineerd wordt. En hoe gaaf is het dan dat ze wordt bijgestaan door een zwarte man. De wereld op zijn kop. De onze dan. En dat was hard nodig, als je het mij vraagt!
Wouter de Boer |